Το νέο 'προ-πο' σύστημα Γαβρόγλου

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε μια ακόμη επικοινωνιακή προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει λόγω των ανερμάτιστων επιλογών της προχώρησε σήμερα δια του υπουργού Παιδείας στην ανακοίνωση μιας ακόμα «αλλαγής» στο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ.

Πρόκειται για μια εντελώς αποσπασματική, αντιφατική και πρόχειρη παρέμβαση η οποία επ’ ουδενί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «μεταρρύθμιση».

Το προτεινόμενο σύστημα είναι αποσπασματικό καθώς:

● Αποτελεί σημειακή παρέμβαση μόνο στη Γ΄ Λυκείου αγνοώντας πλήρως όλες τις υπόλοιπες τάξεις του Γενικού Λυκείου, αλλά κυρίως το συνδεόμενο και υπερώριμο αίτημα της ριζικής αναμόρφωσης της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στη Λυκειακή βαθμίδα.

● Ασχολείται μόνο με τις τεχνικές διαρρυθμίσεις του συστήματος (πόσα μαθήματα, με ποιες βαρύτητες, συμπλήρωση μηχανογραφικού δελτίου), χωρίς να αντιμετωπίζει το χρόνιο πρόβλημα της αποστήθισης, του μηχανικού τρόπου πρόσκτησης της γνώσης και άρα της ουσίας τού τι εξετάζεται και πώς διασφαλίζουμε την επιλογή των καλύτερων.

Παράλληλα το προτεινόμενο σύστημα είναι αντιφατικό καθώς:

● Ενώ μιλάει για την ανάγκη εξειδίκευσης των μαθητών περιορίζει αυτή την επιλογή μόνο στη Γ΄ Λυκείου. Έτσι, αντί οι μαθητές να εξειδικεύονται σταδιακά και με αύξουσα ένταση προχωρώντας από τάξη σε τάξη στο Λύκειο, καλούνται να μεταβούν ξαφνικά από ένα μοντέλο γενικής εκπαίδευσης στις δυο πρώτες τάξεις του Λυκείου σε ένα μοντέλο ακραίας εξειδίκευσης (ουσιαστικά επαναφορά των παλαιών δεσμών) μόλις στη Γ΄ Λυκείου, χωρίς προηγουμένως να έχουν την ευκαιρία να διερευνήσουν τις κλίσεις και τις προτιμήσεις τους.

● Ενώ μιλάει για την ανάγκη αξιοκρατίας, το ίδιο την καταργεί στην πράξη αφού μέσω του προτεινόμενου συστήματος εισαγωγής σε Τμήματα ελεύθερης πρόσβασης μετατρέπει την εισαγωγή στα ΑΕΙ σε «Προ-Πο», εφόσον  ευνοούνται μαθητές που κάνουν καλύτερη πρόβλεψη για το ποια θα είναι τα Τμήματα αυτά και όχι οι καλύτεροι σε βαθμολογία μαθητές. Το υποχρεωτικό ανώτατο όριο των δέκα τμημάτων δεν ευνοεί την αξιοκρατία αλλά τον ...τζόγο.

● Ενώ μιλάει για την ανάγκη αναβάθμισης του Απολυτηρίου του Λυκείου ουσιαστικά υποβάλλει τους μαθητές σε διπλές εξετάσεις στα ίδια μαθήματα σε απόσταση λίγων μόνο ημερών, μια φορά σε ενδοσχολικό και μια σε πανελλαδικό επίπεδο.

Το κυριότερο όμως είναι ότι το προτεινόμενο σύστημα είναι εμφανώς προϊόν προχειρότητας, καθώς μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων μένουν αδιευκρίνιστα και θολά. Τα βασικότερα από αυτά είναι:

● Ποιες διασφαλίσεις περί του αδιάβλητου χαρακτήρα τους θα έχουν οι ενδοσχολικές εξετάσεις για την απόκτηση του Απολυτηρίου Λυκείου που θα γίνονται σε επίπεδο Δήμου ή Νομού (π.χ. θα είναι ανώνυμα τα γραπτά δοκίμια των μαθητών κατά το πρότυπο των Πανελληνίων;).

● Τι θα γίνει με τη διαχείριση του πλεονάζοντος εκπαιδευτικού προσωπικού λόγω της μεγάλης αλλαγής στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Γ΄ Λυκείου;

● Τι χαρακτήρα θα έχουν οι ωριαίες «συναντήσεις» ανά μάθημα προσανατολισμού μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών; (Χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο κινδυνεύουν να εκφυλιστούν σε «ελεύθερη ώρα»).

● Για ποιο λόγο τίθεται το όριο των 10 μόνο επιλογών Τμημάτων στο τέλος της Β΄ Λυκείου; Ένα τέτοιο αυθαίρετο όριο δεν καλύπτει ούτε καν το φάσμα των ομοειδών γνωστικών αντικειμένων.

● Πώς θα διαχειριστούν εκπαιδευτικά τα Τμήματα των ΑΕΙ τους φοιτητές δύο ταχυτήτων που θα δέχονται (μια ομάδα μόνο με το απολυτήριο και μια μέσω των πανελλήνιων εξετάσεων);

Το μόνο ευχάριστο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει ποτέ τη δυνατότητα να εφαρμόσει τα γονατογραφήματά του. Η αναμενόμενη ήττα του στις επόμενες εκλογές θα δημιουργήσει ενδεχομένως ευνοϊκές προϋποθέσεις για την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου συστήματος ανασυγκρότησης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο θα πρέπει να αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό για το restart της χώρας.